Depths
Deep between the valleys
Between the crevices
And high mountains,
It is warm and chilly
Even if it is summer
And winds sweep the air,
Behind the forward slopes
My eyes feast on the mount,
Gazing lower the rivers
As its flowers bloom
In the onset of spring;
I smile as I see
The hilltops blooms
With new leaves
To greet the new season;
But alas, the coldness
Of winter still aches
As the ice thaws
As the river banks swells
To moisten the dry beds
Of the short winter.
A. P. Garcia
11.3.11
22.2.11
ASAL- ALIPIN
Artikulo
ASAL- ALIPIN
Matindi ang debate sa usapin hinggil sa pakiusap ng Pilipinas sa Tsina at sa isla ng Taiwan hinggil sa kaso ng mga OFWs kamakailan lamang. Ito ay ang pakiusap ng gobyerno na ipagpaliban ang pagbitay sa tatlong Pilipinong nahuling nagpupuslit ng droga sa Tsina na nahatulan ng kamatayan at ang usapin hinggil sa IFW sa Taiwan.
Katulad ito ng hindi pagpansin ng gobyerno sa nangyaring pagbaligtad ng bandila sa Amerika noong dumalaw ang pangulo sa Amerika noong nagdaang taon.
Hindi na nakapagtataka ang reaksyon ng mga taong gobyerno sa napakalaking pagkakamali na naganap sa pagdalaw ni Presidente Aquino sa Amerika kamakailan. Ito ay ang usaping nabaligtad ang bandila ng Pilipinas sa panahong nag-uusap ang mga pinuno ng ASEAN kasama ang pangulo ng Amerika.
Madali itong unawain sa pagsasabing gawi ito ng mga asal alipin.
Ang mga may asal alipin ay nahirati nang maging tagapangatwiran ng kanilang mga panginoon. Madali nilang pagaanin ang sitwasyon kahit gaano ito kagrabe. Ito ay sa paggawa ng mga dahilan at kung anu-ano pang pagtatakip para sa kanilang mga amo.
Palasak na ito sa kasaysayan. Nariyan sina Rajah Humabon ng Cebu para kay Magalanes, sina Pedro Paterno at Trinidad Pardo de Tavera para sa mga mananakop na Amerikano at gyerang Pilipino-Amerikano.
Sumunod sina Manuel Quezon at mga katoto noong panahong ng mga kolonyalistang pulitika sa Pilipinas at mga sumunod na mga utusan at tagasilbi ng Kano sa mahabang panahong republikang basahan mula 1946.
Usong-uso ito noong panahon ni Marcos nang siya pa ang diktador noong martial law. Ang numero unong sipsip sa media si Ronnie Natanielz nariyan pa ngayon. Andyan din ang nasirang Rod Navarro at iba pang trumpeta ng diktador.
Naalala ko pa noong 1960’s nang may dumating na Amerikanong exchange scholar sa aming klase sa high school Ang tinamaan ng lintik kong guro, pinatayo ang buong klase para magpugay sa aming kaklaseng Amerikana. Ako lang ang hindi tumayo. Nagalit ang guro dahil bastos daw ako.
Sinagot ko nga. “Estudyante lang siya katulad naming, bakit ako magpupugay sa kanya?” Saka lang nagising ang mga kaklase ko na mali ang ginawa nila. Asal alipin kasi ang matanda kong guro. Ayun, nanginginig pag naakita ng puti.
Hanggang ngayon, ang ABS-CBN ay sakmal ng ganitong kolonyal na kaayusan. Tignan lang ang mga artista nila sa TV. Panay FilAm. Panay Kano ang apelyido. Minamasaker na ang wikang Pilipino, natutuwa pa ang mga tao kahit pilipit na ang salita at baluktot ang gramatika. Basta makaganap lamang.
Kasi puti, gwapo at gwapa. Kilig to the bones ang mga bakla. Hiyawan ang mga hitad na kolehiyala. Tabo sa kita ang ABS-CBN maging GMA7 atbp.
E, paano kung ang presidente mismo ang manguna sa sa asal alipin na ito. Aba’y nagalit pa nang may pumuna sa pagbaligtad ng mga Kano sa bandila. “Magaling daw magpuna ang mga taong walang magawa!”
Sabagay dapat pa nga tayong tumanaw ng utang na loob sa mga Kano dahil tama ang kanilang ginawa. Matagal nang may gyera sa Pilipinas sa loob ng mahabang panahon hanggang ngayon sa kanaqyunan.
May gyera sa pagitan ng NPA at AFP at MILF laban sa AFP. Bumira pa rin ang ASG kahit sayad na sayad na sila. Kaya nga pula ang nasa itaas ng bandila. Nasa panghabang buhay na gyera tayo.
Naalala ko noong 1970. Nang itaas ng mga radikal ang badila na pula ang nasa itaas, pinagbabaril sila ng METROCOM. Sabi ni Enrile: “ paglapastangan sa ating bandila yan.”
Asan sina Enrile ngayon? Wala, nakaupo sa Senado, gusto raw niya lahat ay masaya!
Eto naman si Lacierda na mahilig maglamierda,, ang tagapagsalita ng Pangulo : “Di raw sinasadya ng Amerika ang nangyari.” Siya kaya ang baligtarin, hindi kaya sinadya ito?
Kahit dito sa Amerika marami niyan. Tignan lang natin ng dumating si Presidente Aquino dito. Yung mga tagasunod ni GMA sila din ang kasama sa pagsalubong at pagawqit ng hallelujah para kay P-Noy. Nagunguna na dito ang mg taga NAFFAA.
Sabagay kahit sa anumang bansda marami niyan. Sa Amerika may tinatawag silang Uncle Tom na aliping African American na sipsip sa amo niyang puti. Sa Alemanya, lahat ay baliw na baliw noong kay Hitler at nagapakamatay para sa kanilang puno. Huli na ng malaman nilang isa palang mamatay tao ang kanilang kinanabaliwan.
Sabagay sa isang bansa tulad ng Pilipinas na walang dangal at sobereniya mormal lamang asal alipin lahat mula sa pinakamataas hanggang sa karaniwang mamayan. Talagang nakakahawa ang pagiging asal-alipin.
Mas madaling maging maamong tupa kaysa magkaroon ng sariling prinsipyo.
Ang dangal ng bayan ay nabubuo lamang sa gitna ng matinding pakikibaka. Hanggang di dumadaan sa apoy ang bakal hindi ito malilinang. Mananatili itong marupok na tinggang natutunaw sa bahagyang init ng urno.
********
ASAL- ALIPIN
Matindi ang debate sa usapin hinggil sa pakiusap ng Pilipinas sa Tsina at sa isla ng Taiwan hinggil sa kaso ng mga OFWs kamakailan lamang. Ito ay ang pakiusap ng gobyerno na ipagpaliban ang pagbitay sa tatlong Pilipinong nahuling nagpupuslit ng droga sa Tsina na nahatulan ng kamatayan at ang usapin hinggil sa IFW sa Taiwan.
Katulad ito ng hindi pagpansin ng gobyerno sa nangyaring pagbaligtad ng bandila sa Amerika noong dumalaw ang pangulo sa Amerika noong nagdaang taon.
Hindi na nakapagtataka ang reaksyon ng mga taong gobyerno sa napakalaking pagkakamali na naganap sa pagdalaw ni Presidente Aquino sa Amerika kamakailan. Ito ay ang usaping nabaligtad ang bandila ng Pilipinas sa panahong nag-uusap ang mga pinuno ng ASEAN kasama ang pangulo ng Amerika.
Madali itong unawain sa pagsasabing gawi ito ng mga asal alipin.
Ang mga may asal alipin ay nahirati nang maging tagapangatwiran ng kanilang mga panginoon. Madali nilang pagaanin ang sitwasyon kahit gaano ito kagrabe. Ito ay sa paggawa ng mga dahilan at kung anu-ano pang pagtatakip para sa kanilang mga amo.
Palasak na ito sa kasaysayan. Nariyan sina Rajah Humabon ng Cebu para kay Magalanes, sina Pedro Paterno at Trinidad Pardo de Tavera para sa mga mananakop na Amerikano at gyerang Pilipino-Amerikano.
Sumunod sina Manuel Quezon at mga katoto noong panahong ng mga kolonyalistang pulitika sa Pilipinas at mga sumunod na mga utusan at tagasilbi ng Kano sa mahabang panahong republikang basahan mula 1946.
Usong-uso ito noong panahon ni Marcos nang siya pa ang diktador noong martial law. Ang numero unong sipsip sa media si Ronnie Natanielz nariyan pa ngayon. Andyan din ang nasirang Rod Navarro at iba pang trumpeta ng diktador.
Naalala ko pa noong 1960’s nang may dumating na Amerikanong exchange scholar sa aming klase sa high school Ang tinamaan ng lintik kong guro, pinatayo ang buong klase para magpugay sa aming kaklaseng Amerikana. Ako lang ang hindi tumayo. Nagalit ang guro dahil bastos daw ako.
Sinagot ko nga. “Estudyante lang siya katulad naming, bakit ako magpupugay sa kanya?” Saka lang nagising ang mga kaklase ko na mali ang ginawa nila. Asal alipin kasi ang matanda kong guro. Ayun, nanginginig pag naakita ng puti.
Hanggang ngayon, ang ABS-CBN ay sakmal ng ganitong kolonyal na kaayusan. Tignan lang ang mga artista nila sa TV. Panay FilAm. Panay Kano ang apelyido. Minamasaker na ang wikang Pilipino, natutuwa pa ang mga tao kahit pilipit na ang salita at baluktot ang gramatika. Basta makaganap lamang.
Kasi puti, gwapo at gwapa. Kilig to the bones ang mga bakla. Hiyawan ang mga hitad na kolehiyala. Tabo sa kita ang ABS-CBN maging GMA7 atbp.
E, paano kung ang presidente mismo ang manguna sa sa asal alipin na ito. Aba’y nagalit pa nang may pumuna sa pagbaligtad ng mga Kano sa bandila. “Magaling daw magpuna ang mga taong walang magawa!”
Sabagay dapat pa nga tayong tumanaw ng utang na loob sa mga Kano dahil tama ang kanilang ginawa. Matagal nang may gyera sa Pilipinas sa loob ng mahabang panahon hanggang ngayon sa kanaqyunan.
May gyera sa pagitan ng NPA at AFP at MILF laban sa AFP. Bumira pa rin ang ASG kahit sayad na sayad na sila. Kaya nga pula ang nasa itaas ng bandila. Nasa panghabang buhay na gyera tayo.
Naalala ko noong 1970. Nang itaas ng mga radikal ang badila na pula ang nasa itaas, pinagbabaril sila ng METROCOM. Sabi ni Enrile: “ paglapastangan sa ating bandila yan.”
Asan sina Enrile ngayon? Wala, nakaupo sa Senado, gusto raw niya lahat ay masaya!
Eto naman si Lacierda na mahilig maglamierda,, ang tagapagsalita ng Pangulo : “Di raw sinasadya ng Amerika ang nangyari.” Siya kaya ang baligtarin, hindi kaya sinadya ito?
Kahit dito sa Amerika marami niyan. Tignan lang natin ng dumating si Presidente Aquino dito. Yung mga tagasunod ni GMA sila din ang kasama sa pagsalubong at pagawqit ng hallelujah para kay P-Noy. Nagunguna na dito ang mg taga NAFFAA.
Sabagay kahit sa anumang bansda marami niyan. Sa Amerika may tinatawag silang Uncle Tom na aliping African American na sipsip sa amo niyang puti. Sa Alemanya, lahat ay baliw na baliw noong kay Hitler at nagapakamatay para sa kanilang puno. Huli na ng malaman nilang isa palang mamatay tao ang kanilang kinanabaliwan.
Sabagay sa isang bansa tulad ng Pilipinas na walang dangal at sobereniya mormal lamang asal alipin lahat mula sa pinakamataas hanggang sa karaniwang mamayan. Talagang nakakahawa ang pagiging asal-alipin.
Mas madaling maging maamong tupa kaysa magkaroon ng sariling prinsipyo.
Ang dangal ng bayan ay nabubuo lamang sa gitna ng matinding pakikibaka. Hanggang di dumadaan sa apoy ang bakal hindi ito malilinang. Mananatili itong marupok na tinggang natutunaw sa bahagyang init ng urno.
********
13.2.11
Egypt Struggles for Genuine Democracy and Freedom
Egypt Struggles for Genuine Democracy and Freedom
When the people of Egypt rose up on January 25, 2010, this was our message to the brave people of Egypt:
Mubarak has to go! MAKIBAKA, HUWAG MATAKOT!
We came out in droves and
joined Egyptians in the United States in solidarity and now in the celebrations
of their precious victory. We pay our s highest tribute towards the militant
people of Egypt and their martyrs for this victory!
We were appalled with the Mubarak's declaration as he refuses to step down. It was a blatant provocation, a clear slap on the face against the people of United States. But he eventually stepped down after the military told him it his time to go.
We also condemned the "fence-sitting" stratagem of the US government. It was terribly disconcerting as the President issues press releases, speaking of freedom and democracy yet action to push for this goal is absent.
This inaction and dilly-dallying shows support for Mubarak's ‘orderly transition process” keeping the tyrant in power for the next six months, but later Obama went out to praise the valor of the Egyptian youth for the revolution.
The Filipino American community salutes Egyptians in their millions. Those whom for the past 18 days, are still running through the streets, rising together in arms to repudiate a regime of oppression, to put an end to the servility to US imperialism.
Fight for People’s Democracy and Freedom
We, the American people are ecstatic to the fact that Egyptians are finally asserting their sovereign power. Worker unions and youth organizations who are leading the way to liberation and freedom!
We will continue to support the brave people of Egypt with the course they may take. We have taken to the streets in support of your just struggle. Egypt has a glorious history of nationalism and struggle.
Egypt stood against imperialism and western powers during the Suez canal crisis of 1956 and became a beacon against the lackeys of Imperialism in the near east. They reclaimed this glorious tradition even at their defeat during the 1967 war and again during the war for national salvation in 1973 where they regained their mettle.
It was during the Mubarak dictatorship where Egypt became the pariah of the Arab world. Mubarak is a dwarf compared to Gamal Abdel Nasser and Anwar Sadat. They were despots but the people still lvoed them because they were Arab nationalist and for Nasser a staunch anti-imrerialist.
Mubarak chose to kowtow to Israel, align himself the united States and with with the reactionary Saudis kings and dictators of the near-east, Mubarak plunged Egypt into the abyss of poverty and oppression.
Now Egypt is again proud to be Egypt!
If and when they need to have a social revolution to forge the path for national liberation and Arab solidarity, the Filipino-American community will always be behind them.
True democracy and national salvation for Egypt and its people!
Subscribe to:
Posts (Atom)